Bij aantrekkelijke organisaties werken gemotiveerde en betrokken medewerkers. Ze nemen hun verantwoordelijkheid en helpen elkaar om de gezamenlijke doelen te halen. Het is voor aantrekkelijke organisaties eenvoudiger om nieuwe mensen aan te trekken en goede medewerkers binnen boord te houden. Mensen werken er met veel plezier, zijn proactief, leveren hoge kwaliteit en zijn veelal intrinsiek gemotiveerd.

Maar hoe word – of blijf – je als organisatie aantrekkelijk voor je medewerkers? En op welke wijze verbind je de ambities van je medewerkers met de doelen van de organisatie? Hoe creëer je meer betrokkenheid en wanneer gaan medewerkers zich proactief gedragen in het nemen van hun verantwoordelijkheid?

Daarover gaan we graag met je in gesprek om onze inzichten te delen en tot bruikbare oplossingen te komen. Oplossingen die je als organisatie zelf kunt implementeren.

Omdat de meest krachtige oplossingen vanuit de medewerkers komen, faciliteren wij  hierin. Ervaring leert dat onze aanpak leidt tot een hoge mate van betrokkenheid en het gezamenlijk nemen van verantwoordelijkheid.

Onze werkwijze is praktisch en interactief. Omdat iedere organisatie uniek is, bieden we trajecten op maat. Graag komen we vrijblijvend langs om van gedachten te wisselen over de ambities van jouw organisatie m.b.t. bovenstaand thema.

Wil je meer weten? Mail ons dan op info@cvites.nl of bel 0591-652970.

Geert Hoving

Een team is nog geen team als er team op staat.

Effectief werken in teamverband is belangrijk bij personeelstekorten en toenemende werkdruk.
Ook in 2019 zal het tekort aan medewerkers in diverse sectoren blijven toenemen. Ondanks de eerste geluiden over een afzwakking van de economische groei, met name als gevolg van buitenlandse invloeden, zoals de Brexit, zullen o.a. in de zorg, het onderwijs, de bouw, de transportwereld, de horeca en de technieksector, een gebrek aan voldoende personeel leiden tot spanning en een toenemende werkdruk bij het zittende personeel. Vanwege de grote werkdruk neemt bij veel organisaties het ziekteverzuim toe. 1 op de 7 medewerkers is ziek vanwege burn-out klachten. Kortom; er wordt van alle medewerkers en leidinggevenden veel gevraagd om succesvol te zijn.

Gelukkig werken veel mensen in teamverband en daar ligt mijns inziens voor een deel ook de oplossing voor het personeelstekort. Want door optimaal gebruik te maken van elkaars talenten en doordat iedereen precies weet wat van hem/haar wordt verwacht kunnen medewerkers vaak meer dan ze zelf denken. Maar het smeden van een succesvol team is geen sinecure…

Om als team succesvol te kunnen zijn, zijn o.a. de volgende zaken van groot belang; het teamdoel en de groep zelf. Mensen zijn groepsdieren. Het aantal groepen waar mensen lid van zijn neemt gestaag toe. Sociale groepen zoals  gezin, vrienden, vereniging en sport. Maar ook taakgroepen, leergroepen, werkgroepen, besturen en teams. En daarnaast maken ook veel mensen deel uit van digitale groepen(Facebook, LinkedIn)

Teams en groepen kunnen gezellig zijn, creatief en zorgzaam, waar de groep zich veilig voelt. Het spreekwoordelijke warme bad waarin je ‘thuiskomt’ en waar je mag zijn wie je bent. Maar mensen kunnen elkaar het leven ook zuur maken. Waar onderhuidse zaken spelen, waar je de vinger niet op kunt leggen, waar je moe wordt van het samenzijn. Wij gaan graag aan de slag met datgene wat er ‘onder water’ speelt.

Het succes van een individuele medewerker wordt in belangrijke mate bepaald door het team waar hij/zij deel van uit maakt. Een groep mensen tot een succesvol team smeden vereist aandacht en voortdurend onderhoud van een aantal factoren. Als eerste is het een vereiste dat er een heldere teamdoelstelling is die begrepen en gedragen wordt door alle teamleden. Helaas constateren onze Cvites coaches regelmatig bij teamcoachings opdrachten dat de individuele leden niet weten waar de organisatie of het team voor staat en wat er van hen  wordt verwacht. Het verduidelijken van de relevantie en haalbaarheid van de doelen is dan een eerste vereiste.

Als het team nog geen team is en mensen zich onvoldoende onderdeel van de groep voelen gaan we met behulp van verschillende modellen en analyses, waaronder de piramide van Lencioni op zoek naar de oorzaken waarom het team niet die ‘veilige werkplek’ is en hoe het komt dat medewerkers zich niet betrokken en verantwoordelijk voelen voor de resultaten.

Wij geloven dat alle bedrijven en instellingen  behoefte hebben aan effectieve  teams om succesvol te blijven. Met behulp van een eenvoudig model en gerichte coaching bieden we graag praktische handvatten voor teamontwikkeling en het bouwen van succesvolle teams.

Wil je meer weten? Kijk dan op www.cvites.nl of bel 0591-652970

Hellen Lensing

Ik gun iedereen dit in zijn/haar carrière; wat is het toch fijn als je een leidinggevende hebt, die je het beste gunt. Iemand die het geen probleem vindt, of die volgende stap nu intern of extern is. Hoe zou de wereld eruitzien als iedereen wordt gestimuleerd om juist dat te gaan doen wat het beste bij diegene past en wanneer je, om dit te kunnen bereiken, de juiste begeleiding kunt krijgen? Ik kom uit een milieu van “wees blij dat je een baan hebt”. Maar nu… als ik anderen hoor over twijfels in hun huidige baan, roep ik: “op naar iets nieuws, deze zoektocht gun ik iedereen!!!” 

Terugkijkend op een zoektocht van zo’n 2 jaar ben ik nu blij verrast met het feit dat ik een nieuwe baan heb gevonden! Een baan die bij mij past en waar ik zelf blij van word en weer energie van mag krijgen. Verschillende fases heb ik doorstaan en het was zeker een gevecht. Maar een gevecht dat zeker de moeite waard was. Deze zoektocht gun ik eigenlijk iedereen en daarom wil ik dit graag delen…

Sinds 2009 ben ik werkzaam voor Avebe, een bedrijf dat mij heeft gevormd en gemaakt zoals ik nu ben. Ik was werkzaam op een laboratorium en had een erg leuke baan. Het paste bij me en ik voelde me er gewaardeerd. In 2015 begon er iets te knagen, begon ik me te “vervelen” en gaf ik aan graag iets anders te willen als aanvulling op mijn dagelijkse sleur. Dit werd eerst een cursus “personal power” en daarna een bestuursfunctie in het jongerennetwerk en een opleiding bedrijfskunde & leiderschap. Op dat moment een prima oplossing. Maar het was niet voldoende… Al deze dingen deden me wel beseffen dat ik niet meer op de voor mij juiste plek zat. Deze conclusie bracht gelijk ook weer heel veel vragen met zich mee: “wat moet ik dan?”, “waar willen ze me wel?”, “wat kan ik?”

Mijn idee bij “ik wil meer” was een leidinggevende functie of een managers rol. Tsja, want mijn gedachten hierbij waren; ‘als je meer wilt MOET je (toch) hogerop’.

In eerste instantie begon ik deze speurtocht met mijn leidinggevende. Ik kreeg de vrijheid om intern gesprekken aan te gaan om misschien passende posities te vinden. Er is tenslotte zoveel mogelijk binnen dit bedrijf en ik kan hier nog zo veel leren, daar was ik van overtuigd. Naar mijn idee hadden we open en eerlijke gesprekken, maar mijn “angst” dat ik het intern niet ging vinden werd steeds groter. Mijn leidinggevende vond het geen probleem om extern verder te gaan. “Dat is toch raar?”, “Wil hij me dan toch echt weg hebben?”, “Zie je wel, ze hebben niks aan mij!” Al deze gedachten schoten door mijn hoofd. Maar nee, hij wilde gewoon het beste; investeren in zijn medewerkers. Er gingen weer een paar maanden voorbij voordat ik dit ook accepteerde en begreep.

Na een tijdje kreeg ik daarnaast ook een externe loopbaancoach, Anita van Veen van Cvites,  waarmee ik kon sparren over mijn loopbaan of eigenlijk over alles. De term loopbaancoach dekt hierin zeker niet de volledige lading. Een onafhankelijk voor mij onbekend iemand met een heldere kijk op mijn situatie. Hier en daar een assessment, wat testen om in te zien wat mijn goede en slechte punten zijn. Af en toe de spiegel voorhouden en reflecteren is hierin erg belangrijk geweest. Soms leuke gesprekken maar ook een aantal minder leuke gesprekken. De ene keer sprongen vooruit en het andere gesprek weer twee stappen terug. Door deze externe begeleiding heb ik veel inzicht gekregen in wie ik ben en wat nu eigenlijk mijn kernwaarden/drijfveren zijn… Maar vooral het besef dat “IK” er toe doe.

Wat heel belangrijk is geweest in deze zoektocht is toch zelf de regie in handen houden. Wat soms erg lastig was, want na de zoveelste keer weer stappen achteruit, wist ik het soms even ook niet meer en dacht ik: “vertel jij mij maar wat ik het beste kan doen”. Terugrijdend van één van die gesprekken kwam in de auto heel toepasselijk ineens het lied “Laat me” van Ramses Shaffy uit de radiospeakers. Toen dacht ik inderdaad; ‘ik wil dit doen op mijn eigen manier!’

Een duidelijk en passend zelfbeeld in combinatie met een stip op de horizon maakte het gebied van mijn zoektocht een stuk overzichtelijker.

Gaande weg kreeg ik meer vertrouwen in het proces, maar vooral in mezelf! De onrust ontstaan door onzekerheid verruilde ik voor rust en het gevoel; ‘wat fijn dat ik de tijd kan/mag nemen om iets passends te vinden. Het komt wel goed!’ Mijn blik op vacatures veranderde, mijn primaire reactie van “dat kan ik niet of ik heb niet de juiste opleiding” draaide om naar “dit wil ik!” en “dit kan ik wel! Ik ga schrijven!” Vanaf toen werd het zelfs stiekem leuk om te zoeken naar passende vacatures en het welbekende netwerken ging toen vrijwel vanzelf……

Ik ben trots dat ik nu zelf de knoop het doorgehakt en keuzes heb gemaakt voor mijzelf. Met opgeheven hoofd verlaat ik vandaag mijn oude werkplek bij Avebe. Bijna 10 jaar, maar nee ik hoef me niet schuldig te voelen dat ik ga. Ik heb een geweldige bijdrage geleverd aan dit mooie bedrijf maar het is tijd voor iets nieuws. Dit had ik 2 jaar geleden niet eens durven denken laat staan uitspreken of opschrijven.

De inzichten die ik heb gekregen in deze periode zijn mij heel veel waard. Ik ben meer overtuigd van het feit dat ik ertoe doe, dat mijn aanwezigheid soms echt op prijs wordt gesteld en ik kan meer genieten van het ontvangen van complimenten. De regie heb ik ondanks alles zelf in handen gehouden en daar ben ik trots op! De juiste stimulans van mijn leidinggevende en inzichten van mijn loopbaancoach hebben hierin enorm bijgedragen in combinatie met de vrijheid die zij mij hebben gegeven.  
De vrijheid om zelf te zoeken naar de regie, te ervaren hoe het voelt wanneer je deze regie hebt en mij bewust te maken van deze regie. Zonder hen had ik deze keuzes (nog) niet durven maken en zij hebben mijn proces versneld door de juiste begeleiding te bieden. Ik ga straks starten op een nieuwe plek en hoop deze persoonlijke ontwikkeling daar ook door te kunnen zetten.

Relatiedag 2018

13 november was de dag! Bedankt voor jullie enthousiasme op deze relatiedag! Binden en boeien was het centrale thema van deze middag.

Herman van Veen  nam ons mee in zijn verhaal over het belang van aandacht hebben voor elkaar, authenticiteit en kijken, wetend dat je maar de helft ziet van wat er is. Iedereen heeft unieke begaafdheden maar je moet de tijd en het geduld hebben om ze te ontdekken.

Eric van Oosterhout sprak over de keuzes die hij maakte in zijn loopbaan en de sleutelfiguren die daarin belangrijk waren. Daarnaast vertelde hij over het belang van trots zijn op de regio, want deze heeft zoveel moois te bieden

Had jij ook last van keuzestress door de vier aangeboden workshops?

Een sfeerimpressie

Tot volgend jaar!

Veronique Reimer

“Mam, daar ben je echt te oud voor!” Daar waren mijn kinderen van 21, 18 en 13 het unaniem over eens, toen ik in mei 2017 aan gaf dat ik wilde stoppen met mijn baan in het onderwijs en dat ik wilde kiezen voor een heel ànder beroep. En ja, ìk ben ook degene die altijd tegen mijn kinderen zegt “als je wilt studeren, moet je het nù doen, later komt het er niet meer van”. En toch…… het bleef kriebelen, ik was 50 geworden en op één of andere manier is dat toch een mijlpaal. Ik dacht: als ik dan toch nog wil studeren, moet ik het nù doen.

Ik ging in gesprek met mijn schoolbestuur…….wat is er mogelijk? Kan ik met wederzijds goedvinden ontslagen worden? Krijg ik dan een transitievergoeding? Tot die tijd had ik me nooit in dit soort dingen verdiept. Gelukkig kreeg ik van mijn schoolbestuur alle medewerking en goede adviezen. Eén van die adviezen was: ga eens praten met een loopbaancoach van Cvites. Dat heb ik gedaan en we kwamen er al gauw achter dat we fase 1 “wie ben ik? Wat kan ik? Wat zoek ik?” over konden slaan.

Ik wist nl. wel wàt ik wilde studeren………uitvaartbegeleider was een beroep dat al jaren in mijn achterhoofd zat. En wat bèn ik blij dat ik de knoop doorgehakt heb. Het was geen makkelijke beslissing, ik gaf wèl een vaste baan op, maar wat hèb ik het afgelopen schooljaar genoten van weer studeren, van nieuwe dingen leren, van het contact met mijn medestudenten. Ik ging de opleiding doen bij Meander uitvaartopleidingen in Zwolle, een heel brede opleiding waarbij je ook drie keer stage loopt. De eerste keer in een mortuarium (letterlijk doodeng als je nog nooit met overledenen gewerkt hebt) , daarna in een crematorium en tenslotte liep ik 4 weken met een uitvaartbegeleider mee die zijn eigen uitvaartonderneming heeft. Echt héél wat anders dan werken in het onderwijs!      

En toch…….. ik herinner me een middag waarop ik met de familie van een overledene aan tafel zat tijdens de derde stageweek. Aan mij was gevraagd of ik het In Memoriam wilde schrijven, het levensverhaal van de 87-jarige vader, schoonvader en opa. In een kring rondom mij heen zaten twee zonen, een dochter, een schoonzoon, een schoondochter en een kleindochter. Iedereen wilde tegelijk vertellen over hun dierbare, ik had even een flash-back-ervaring: o ja, zo ging het ook wel eens in de klas! Hoezo is dit werk totáál anders? Qua inhoud is het anders, maar iets betekenen voor je medemens, dat doe je als juf en dat doe je zeker ook als uitvaartbegeleider. En dat is toch wat ik het liefste wil.

Inmiddels heb ik de opleiding met goed gevolg afgesloten. Het heeft de laatste weken heel wat bloed, zweet en tranen gekost……. Eindscriptie, eindpresentatie, kennistoets en een stelling formuleren en verdedigen, help, al deze dingen deed ik 30 jaar geleden voor het laatst! En tòen maakte ik mijn eindscriptie op de typemachine, ik had er gelukkig eentje mèt een correctielint! “Met wàt voor lint?” reageerden mijn kinderen. “Nooit van gehoord!” En zo had ìk er nog nooit van gehoord dat de computer de inhoudsopgave voor je maakt, een eyeopener dat dat kon! Ook grappig: mijn jongste zei “mam, als je straks een baan hebt, heb je wel méér geheugen nodig”. Ik reageerde met “nee hoor, een mens gebruikt maar een bepaald percentage van zijn geheugen, je hebt veel méér geheugencellen dan je gebruikt.” Hilariteit alom, hij bedoelde natúúrlijk het geheugen van de telefoon!

Intussen was ik ook al diverse keren bij mijn loopbaancoach van Cvites geweest en had ik met haar een cv opgesteld, sollicitatiebrieven geschreven, sollicitatiegesprekken geoefend en ik had workshops gevolgd over “solliciteren via sociale media” en “hoe werkt Facebook en hoe werkt LinkedIn?” Er ging echt een wereld voor mij open, de handgeschreven brief uit de tachtiger jaren bleek niet meer te bestaan en ik kwam er achter dat je in de uitvaartbranche vooral moet netwerken om een baan te krijgen.

En zo kwam ik worstelend, genietend en ongelooflijk veel lerend door het afgelopen schooljaar heen, ik slaagde met  goede cijfers en ik sta nu voor een nieuwe uitdaging: op zoek naar een baan in de uitvaartzorg! Het liefst parttime, zodat ik daarnaast levensverhalen kan blijven schrijven, dat zou geweldig zijn! Eén ding heb ik er zeker van geleerd: je bent nooit te oud om een nieuwe uitdaging aan te gaan, nooit te oud om te leren! Een nieuw motto om aan mijn kinderen mee te geven!

Veronique Reimer ,  uitvaartbegeleider, ceremoniespreker en ritueel begeleider
06-22301264
v.reimer@ziggo.nl

In de week van 17 tot en met 22 september 2018 openen loopbaanprofessionals en jobcoaches hun deuren voor alle belangstellenden met een loopbaanvraag. Een initiatief van Noloc waarbij werkenden, werkzoekenden én werkgevers in de gelegenheid worden gesteld om gratis en vrijblijvend advies in te winnen. Wij willen hiermee aandacht geven aan het belang van LevenLangOntwikkelen én alle vormen van (persoonlijke) begeleiding van mensen en organisaties op de arbeidsmarkt.

Wat kan je verwachten van Week van de Loopbaan
– Een week lang gratis loopbaanadvies
– Voor iedereen toegankelijk
– Ruimte en aandacht voor de loopbaanontwikkeling van jouw medewerker
– Bij meer dan 300 bureaus in Nederland, dus ook bij jou in de buurt
– Direct contact met erkende professionals op loopbaangebied

Vragen waarmee je terecht kan bij de loopbaancoach:

• waar krijg ik energie van op mijn werk?
• hoe kan ik mezelf blijven ontwikkelen?
• stel dat mijn baan wegvalt, wat wil/kan ik dan?
• waar liggen mijn talenten en mogelijkheden?

Wacht niet te lang met aanmelden via https://www.noloc.nl/wvl of stuur een berichtje rechtstreeks naar info@cvites.nl!

Wilma Verbeek

Trots op mijn zus, 64 jaar en ze solliciteert!

Wat doe je als je met steeds minder plezier naar je werk gaat, door het beleid van een nieuwe directie, die een deel van je werkzaamheden weg neemt, waardoor jouw werk veel minder inhoud krijgt? Klaag je bij collega’s, familie en vrienden of pak je de regie door meer je invloed uit te oefenen op de situatie?

Mijn zus heeft het allemaal geprobeerd de afgelopen jaren.
In het verdriet en boosheid meegaan met collega’s die ervoor kozen om weg te gaan, elkaar opzoeken op het werk om de frustratie te delen, met familie en vrienden over het werk hebben, want wat is er veel veranderd op school.

Ze heeft er heel hard aan gewerkt om uit de negatieve spiraal te komen en te blijven. Loslaten wat je niet kunt veranderen, alleen de uitdaging zoeken bij de leerlingen, daarvoor heeft ze tenslotte voor het onderwijs gekozen. Maar desondanks werd haar werkplezier door alle veranderingen en in haar ogen, minder goed beleid, steeds kleiner.

En wat doe je dan als je er jarenlang werkt en 64 jaar bent? Ziek melden is geen optie, vond mijn zus. Terug naar het basisonderwijs kon echt niet, daar was ze al 20 jaar weg. Uiteindelijk de knoop doorgehakt, toch maar een cv opstellen en toch maar een profiel op LinkedIn aanmaken, zodat eventuele werkgevers haar kunnen vinden. En toch maar vertellen aan mensen dat ze op zoek is naar een nieuwe baan, “Nog één keer een nieuwe uitdaging,” zei ze maar. Met pijn in haar hart en met tranen in de ogen, toch maar een sollicitatiebrief gemaakt. (Oef, dat is heel anders dan in de 80’er jaren!)

Wat een rouwproces was dat, zo lang met zoveel passie en plezier gewerkt en dan gaan solliciteren als je nog maar 2 jaar ‘hoeft’ te werken.

En ineens viel haar oog op de één na de andere vacature en solliciteerde ze volop. Ze kreeg een afwijzing en nog één. Ze werd getipt op aanstaande ruimtes in de personeelsbezetting en tot haar grote verbazing zelfs uitgenodigd voor een gesprek!

“Er zijn vast veel jongere kandidaten, netjes dat ze mij uitnodigen, maar daarna is het voorbij. Zelf zou ik niet iemand van 64 aannemen,” zei ze. Toen ze toch werd uitgenodigd voor het tweede gesprek, schrok ze. “Is de functie wel uitdagend genoeg voor mij? Hoe ga ik de mindere uren oplossen? Nog een andere baan of met deeltijdpensioen? Raak ik nu mijn BAPO dag kwijt?”

Allemaal koud watervrees en heel herkenbaar, toch? De directie wilde haar zo graag vanwege haar enorme werkervaring dat ze zelfs de BAPO wilde voorleggen aan het bestuur en mogelijk dat ze zelfs een dag extra kon werken zodat ze qua salaris er niet op achteruit gaat. “Dan moeten ze mij wel heel graag willen, wat bijzonder zeg!”

Toen dit allemaal door kon gaan nam ze de beslissing, ”IK GA HET DOEN!”

Heel stoer maakte ze haar ontslagbrief en leverde deze in bij directeur. Ze werd gefeliciteerd. Van de overkoepelend directeur kreeg ze nog een persoonlijk berichtje dat door haar vertrek een grote expertise zou verdwijnen voor de school.

Hoezo binden & boeien van medewerkers? Ik vind het tekenend dat er leidinggevenden zijn die de medewerkers niet als het belangrijkste kapitaal zien. Aan de voorkant staat de deur wijd open, maar de achterdeuren staan ook wijd open. Complimenteer je medewerkers, luister naar ze en maak gebruik van hun talenten. Dan zorg je gezamenlijk voor meer werkplezier!

Zeker anno 2018 nu steeds meer mensen van baan veranderen en werk vinden. Zorgdragen dat medewerkers bevlogen hun werk doen, dat zorgt voor de juiste spirit en voorkomt dat je bezig bent met brandjes blussen en overleven in plaats van bezig zijn met innoveren en bouwen.

Wil jij net als mijn zus ander werk? Of eens uitzoeken waar je wél blij van word? Of wil jij als leidinggevende een bevlogen groep medewerkers om je heen? Ik kom graag met je in gesprek!

Geert Hoving

Boekverslag: Eén voor allen allen voor één.
Auteur: Simon Sinek

Wat is de essentiële taak van een leider of manager? Het antwoord van Simon Sinek: het creëren van een cultuur van veiligheid. Want wie zich moet richten op gevaar binnen de organisatie, kan geen aandacht hebben voor wat er buiten de organisatie gebeurt. Veiligheid heeft te maken met vertrouwen en samenwerken vanuit gelijkwaardigheid, aldus Sinek. Vertrouwen is niet op te leggen, dat is een gevoel. Medewerking kun je niet afdwingen.

Mensen zijn dierlijke wezens, die ‘bang’ zijn voor gevaar en daarom willen werken in een veilige omgeving. Net als in de dierenwereld is het de taak van de leider om medewerkers te beschermen tegen gevaar. Zij moeten een veilige cultuur creëren. Als het gevaar van buiten de organisatie komt, door bijvoorbeeld, concurrentie, economische crisis, nieuwe technologieën enz. is het de taak van de leider om een cirkel van veiligheid te creëren zodat de medewerkers optimaal kunnen functioneren.

In veel organisaties echter hebben medewerkers te maken met interne rivaliteiten (gevaren) die de bedrijfscultuur vernietigen. Er ontstaat een gevoel van onveiligheid en dan gaan de verdedigingsmechanismen in werking. Voorbeelden van gevaren binnen de organisatie zijn; politieke spelletjes, intimidatie, pesterijen, bonussen, status en hebzucht.

Als mensen zich in een cirkel van veiligheid bevinden, elkaar vertrouwen en zowel hun successen als hun mislukkingen delen ontstaat er innovatie, zo schrijft Sinek. Als treffend voorbeeld beschrijft hij hoe het Post it briefje is ontstaan: de wetenschapper Spencer Silver wilde een krachtig plakmiddel ontwikkelen, maar dat mislukte. Hij vertelde dit aan een paar collega’s. Een jaar later ontdekte een collega van hem per ongeluk een oplossing voor het steeds wegvallen van een bladwijzer uit het liedboek van een kerkkoor. Een zelfklevende boekenlegger! Een zeer succesvolle innovatie met vele toepassingsmogelijkheden, die het gevolg is van een bedrijfscultuur, gebaseerd op delen en samenwerken. En zo was het Post it briefje ontstaan…

Sinek beschrijft in zijn boek een aantal belangrijke leiderschapslessen, vaak gebaseerd op voorbeelden uit het leger die hij vergelijkt met het bedrijfsleven. Bijvoorbeeld hoe je vertrouwen opbouwt, het belang van vrienden en geef je leiding aan mensen of aan getallen.                     

Mensen zijn gemaakt om samen te werken en we hebben behoefte aan vertrouwen. Maar helaas werken veel mensen in omgevingen die het slechtste in ons naar boven brengen.

Met de duidelijke voorbeelden en scherpe analyses geeft Sinek praktische handvatten voor een ieder   die een leidinggevende rol heeft. In het 287 pagina’s tellende boek legt hij uit waarom leiders een cultuur van veiligheid zouden moeten creëren.

Daniele – Commanova.nl

Ongeveer 2 jaar geleden zat ik niet lekker in mijn vel. Geen zin om mijn bed uit te komen, geen energie. Toch leverde het uiteindelijk iets op, ik mocht een loopbaantraject volgen! Tijdens het traject kreeg ik de opdracht ‘terugblik op je cv’. Je gaat kijken welke werkzaamheden je de afgelopen jaren hebt gedaan. Wat je hier leuk aan vond en juist wat niet. 

Tijdens het maken van deze opdracht kwam ik er achter dat je vaak in een beroep ‘rolt’. Als je 12 bent kies je een richting (profiel) of vakkenpakket en dat ga je dan maar doen.

Je vervolgopleiding kies je hier op uit en uiteindelijk solliciteer je naar je huidige baan. Was dit een bewuste keuze? Of rolde je er in? Was het een samenloop van omstandigheden? Voor mij was dat het laatste met tot gevolg dat m’n energie op was.

Ik heb nu een carrièreswitch kunnen maken, van rechten naar communicatie. Het is nu een hele bewuste keuze om verder te gaan in het communicatievak. Ik volg een opleiding, doe werkervaring op en heb ook nog een klein beetje tijd om m’n eigen bedrijfje te starten! Commanova.nl

Cvites heeft me geholpen helder te krijgen waar m’n sterke en zwakke punten zitten. Waar ik m’n energie uit haal en waar juist niet uit. Door middel van testen en opdrachten is het helder geworden welke richting ik op moest gaan.

Uit bijeenkomsten en gesprekken met tal van mensen is gebleken dat veel mensen rollen in de huidige functie. Je komt ergens binnen, het bedrijf gaat fuseren, je functie houdt op te bestaan… zo zijn er tal van redenen waarom mensen een bepaalde functie hebben ‘gekregen’. Na verloop van tijd ben je hier niet meer tevreden over. Het wordt dan echt tijd om over je toekomst na te denken en hier mee aan de slag te gaan!

Omdat potentieel talent zo belangrijk is bij het binden en boeien van medewerkers én natuurlijk bij het vinden en veroveren van jouw baan organiseren wij een inspiratiemiddag op 29 mei 2018. We laten die middag zien wat je met potentieel talent kunt doen. Voorafgaand aan deze middag verloten wij een gratis assessment!

Ben jij benieuwd naar jouw potentieel of heb jij een (nieuwe) medewerker die zich verder wil ontwikkelen? Gun jij jouw collega, vriend of relatie een boost in zijn loopbaan? Laat het weten en doe mee!

We zoeken en willen allemaal ‘het’ talent! Maar hoe ontdek je jouw talent, of nieuw talent voor de organisatie en hoe kun je potentieel talent verder ontwikkelen?

Wij vinden talent in organisaties belangrijk; ons dagelijks werk draait om het talent. Met loopbaancoaching, ontwikkelassessments en groepstrainingen stimuleren we medewerkers en organisaties om talent te ontwikkelen en op de juiste plek in te zetten.

Iedereen heeft talenten, maar niet elk talent is zichtbaar. Misschien heb jij talent waarvan jij je niet bewust bent? Of heb jij een medewerker in dienst die meer zou kunnen dan op dit moment voor de functie wordt gevraagd.

Maak kans op een gratis assessment, dit bestaat uit:

 Een potentieel analyse         

 Coachingssessie met een loopbaancoach van Cvites

Dit assessment geeft een beeld van het ontwikkelpotentieel van iemand: de huidige stand van zaken en hoe iemand zich (nog meer) kan ontwikkelen. Hiermee bieden wij inzicht in het gedrag, de drijfveren en de talenten van mensen.

Op 29 mei 2018 organiseren wij een inspiratiemiddag voor iedereen die meer wil weten over potentieel talent. Tijdens deze middag vertellen we onder andere welk talent we hebben ontdekt met de verloting van het assessment. Ben jij ook benieuwd naar potentieel talent en wat de vervolgstappen kunnen zijn?

Of het nu om jouw eigen talent gaat, of het potentieel talent in jouw organisatie, wees welkom op 29 mei 2018 van 15:00 tot 17:00!

We houden je op de hoogte over de locatie en het programma!