Laurens Ponds

Wanneer heb jij voor het laatst gedacht: “..als ik het voor het zeggen had..” of “..dat zou ik beter kunnen…”? Iedere dag zien we met zijn allen honderden mogelijkheden om iets wat niet goed gaat anders te doen, maar hoe vaak doen we iets met die gedachte?

Behalve dat we wellicht hele goede oplossingen of ideeën missen, doe je jezelf ook tekort als je dit soort gedachten onbenut aan de kant schuift. Immers, we kennen allemaal het plezier wanneer we uitgedaagd worden op waar we goed in zijn en wat ons makkelijk afgaat.

Een mooi voorbeeld van hoe dat kan uitpakken zag ik in een bijzonder project in een AH-filiaal in Den Haag. Hier winkelen veel oudere en vaak alleenstaande mensen. Eén van de kassamedewerkers viel het op dat  de gezondheid van een aantal van de klanten achteruitging. Het was voor haar aanleiding om steeds vaker met de klanten te spreken over hun woon- en leefsituatie en hun gezondheid. Deze aandacht werd meestal zeer op prijs werd gesteld.

Ze besprak dit met collega’s die – aangestoken door ervaringen – ook klanten begonnen aan te spreken. Het idee ontstond om contact te zoeken met een zorginstelling die in de winkel een laagdrempelige spreekhoek heeft ingericht met vrijwilligers, waar de ouderen met vragen terecht kunnen. Kassa-medewerkers kregen van de instelling een korte training gericht op herkenning van signalen, waarbij ze kunnen verwijzen naar een gesprek met de vrijwilligers. Het project loopt naar tevredenheid van alle betrokkenen.

Ik zie het volgende. Een medewerkster die zich uitgedaagd ziet haar inzet in de winkel te vergroten, collega’s aanspreekt die enthousiast zijn en zich hierin herkennen. Samen bedenken ze een oplossing, wat een extra dimensie aan hun werk geeft. Er wordt actief en positief op een latente behoefte bij de klanten ingesprongen, die hier vervolgens positief op reageren. De winkel wordt in de beleving van iedereen plotseling groter en krijgt een extra functie.

Niet iedereen ziet dit zo. Een hoogleraar ouderengeneeskunde vond het betuttelend. Hoezo betutteling? Het is een voorbeeld van elkaar aanspreken, zorg dragen voor elkaar en je verantwoordelijk voelen voor een ander. De klanten stellen dit juist erg op prijs. Ik zie talenten die in dit filiaal voorradig waren en volop ingezet zijn. Iemand anders zag hier een slimme commerciële truc van AH. Een wat zure reactie op zoiets authentieks van een aantal kassa-medewerkers.

Hoe mooi zou het zijn als wij ons door dit voorbeeld laten inspireren om met onze eigen talenten aan de slag te gaan. 2016 is voor Cvites het jaar van talentontwikkeling. Op verschillende manieren besteden we aandacht aan; talenten ontdekken, benutten, verder ontwikkelen en behouden.

Ik wil je daarom uitdagen om, wanneer je ook denkt dat je iets beter zou kunnen of anders zou aanpakken, dit ook te gaan doen. Je ontdekt je talent, het is van jezelf, het kost weinig moeite en het biedt jou veel plezier. En ben je werkgever, dan zou ik je willen aanmoedigen om je medewerkers uit te dagen om buiten de kaders te denken en hun (verborgen) talenten in te zetten. Dat biedt wellicht nieuwe markten maar motiveert medewerkers ook enorm.

Talenten, dichterbij dan je denkt